آدم های روشن

فیلم «من از سپیده صبح بیزارم» ساخته علی کریم؛ جدا از اینکه اسم فیلم جزو معدود اسم هاییه که من دوست داشتم و جدا از اینکه میشه گفت فیلم متاثر از سینمای کیارستمی و تا حدودی فرهادی هم هست و جدا از اینکه بازی بابک کریمی رو مثل بقیه بازی هاش خیلی دوست داشتم و جدا از اینکه بعد از اتمام فیلم وقتی از سالن بیرون بیای وبه کلیت فیلم فکر کنی و همون لحظه اگر یکی از تو بپرسه فیلم در مورد چیه! و تو ندونی چه جوابی بهش بدی!! به این می رسی که بعضی فیلم ها رو صرفا به دلیل بعضی از لحظات خوبی که برات رقم زده دوست داری به نظرم بعضی فیلم ها فیلم لحظه ها هستن فیلم هایی که مجموعه لحظات خوبی رو بهت میده ولی همین فیلم ها رو بعد از پایانشون وقتی توو لانگ شات و از بیرون بهشون نگاه کنی شاید اون لذتی رو نده که حین دیدن اون لحظه های خوب فیلم نصیبت شده !! و شاید هم مثل یک روز عادی از زندگیت باشه همون کنار هم آمدن لحظه های بی ربط و ساختن کلیت یک روز که از همون لحظه هایی که روزتو ساختند بعضیاشو خیلی دوست داشتی و بعضی هاشم نه!! خلاصه بعضی فیلم ها فیلم های کلوزآپی هستند!!...