سی و یکمین جشنواره فیلم فجر
یادداشتی کوتاه در مورد هشت فیلم از فیلم های سی و یکمین جشنواره فیلم فجر
فیلم ها را با توجه به کیفیتشون رتبه بندی کردم(گرچه این رتبه ها نظر شخصی منه)
«نمایی از فیلم قاعده تصادف»
1- قاعده تصادف(بهنام بهزادی)
« تنها فیلم جشنواره که سه بار دیدمش و لذت بردم» که می گفت باید پشت هم بایستیم تاجایی که حتی این پشت هم ایستادن برخلاف منافع شخصی باشه و با یک فضا و شرایط «درباره الی» وار....و در هم تنیدگی تنشی درونی درظاهر یک تصویر آرام ...این فیلم با اون پایان جسورانه اش یه جورایی حال سینماییمو خوب کرد...و خاطره خوب«تنها دوبار زندگی می کنیم» رو زنده کرد...
2-تنهای تنهای تنها(احسان عبدی پور)
«به خاطر حس خوبی که داشت و دور از انتظار بودنش»ساده
و صمیمی و شیرین ترین فیلمی بود که توو این جشنواره دیدم...انرژی مثبت
خوبی ازش گرفتم...و کمتر فیلمی به قوت این فیلم می تونه هم ویژگی بومی خودش
رو حفظ کنه و هم تمی جهانی داشته باشه...
و بعد از پایان فیلم با گپ و
گفت نسبتا طولانی با تهیه کننده و عوامل فیلم که سادگی و صمیمیت این فیلم
رو می تونستی در عوامل پشت صحنه این فیلم ببینی لحظات دوست داشتنی ای رو
خلق کرد.....
3- دربند(پرویز شهبازی)
« به خاطر شروع و فضای خاصی که فقط پرویز شهبازی می تونه خلقش کنه گرچه توقع و انتظار بیشتری از این فیلم داشتم»که با توجه خاطره خوبی که ازش از نفس عمیق داشتم نتونست انتظار رو برآورده کنه ولی از تصویربرداری مثل همیشه خوب هومن بهمنش لذت بردم وگرچه این فیلم از اون فیلماییه که یه بار دیگه باید دید....ولی مطمئنا از فیلم عیار14 همین فیلمساز و خیلی از فیلم های این جشنواره بی هیجان بهتر بود....
4-دهلیز(بهروز شعیبی)
« به عنوان یه فیلم اولش فکر نمی کردم انقدر خوب باشه ولی بود»که یه فیلم معمولی خوب و در قیاس با فیلم های دیگه ساخت و فیلمنامه خیلی بهتری داشت وبا یکی دو سکانس خیلی خوب و با بازی خیلی خوب پسربچه فیلم که جزو معدود بچه هایی بود که انقدر توو فیلم تأثیرگذار بود...و بازی متفاوت عطاران که به نظر من روز به روز پخته تر میشه و غنیمتیه برای این سینما...
5-پرویز(مجید برزگر)
« یه فیلم ساده که کاراکتری پیچیده داشت و دوستش داشتم»فیلمی با پلان سکانس های طولانی با حضور مردی خنثی و منفعلی که از سکون،از رخوت در طی فرایندی به حرکت، به مقابله می رسه...به نظرم فیلم خوبی بود.
6- آسمان زرد کم عمق(بهرام توکلی)
«فقط می تونم بگم انتظار همچین فیلمی رو از توکلی نداشتم و به نظرم ضعیف ترین فیلمش بود»
و فیلم های «چه خوبه که برگشتی» مهرجویی که دیگه به فیلم بدساختنش باید عادت کنیم که البته این فیلمش رو از نارنجی پوش بیشتر دوست دارم ولی در حدی نبود که توو اولویت ها باشه ......
و فیلم «حوض نقاشی»مازیار میری که ضعیف ترین و ضعیف ترین فیلم جشنواره بود.....