وااااااااای عجب فیلمی بود این «یک پذیرایی ساده»یه فیلم سادیستی و عجیب و غریب و پرحس و حال.....

از شروع انرژیک و پرتب و تاب فیلم تا سکانس بی نظیر صابر و ترانه توو ماشین و تعلیق نفس گیرش گرفته تا پایان پرحس فیلم با فیلمبرداری شاعرانه و استثنایی هومن بهمنش...

هنوز هم حس و حال عجیبی از دیدن این فیلم دارم مثل حس و حالی که بعد از دیدن فیلم فراموش نشدنی «درباره الی...» داشتم.
این فیلم دقیقا مصداق این جمله است که بهش خیلی اعتقاد دارم: انسان انسان است به اضافه شرایطش! (مرسی مانی حقیقی مرسی مانی حقیقی مرسی)